Σεφαραδίτικο τραγούδι του έρωτα που μπορεί να τραγουδηθεί και σαν νανούρισμα. Ανοίγει με την φράση “durme, durme” (κοιμήσου, κοιμήσου) με την οποία ανοίγουν τα περισσότερα σεφαραδίτικα νανουρίσματα. Έπειτα, οι στίχοι γίνονται μία εξομολόγηση αγάπης προς το πρόσωπο της όμορφης νέας που κοιμάται, εξ ‘ου και ο εναλλακτικός τίτλος “La ermoza durmiente”. Από τα πλέον δημοφιλή τραγούδια της σεφαραδίτικης παράδοσης, καταγράφεται σε πολυάριθμες πηγές και εντοπίζεται σε μεγάλο εύρος περιοχών όπως χαρακτηριστικά, η Ρόδος και η Θεσσαλονίκη στην Ελλάδα, ή περιοχές όπως η Σηλυβρία ή Σηλυμβρία, το Çanakkale (ελλ. Δαρδανέλια) ή η Κωσταντινούπολη στην σημερινή Τουρκία. Οι πολυάριθμές προφορικές και γραπτές καταγραφές εμφανίζουν μία τεράστια ποικιλία σε στιχουργικές και μελωδικές παραλλαγές. Στην παρούσα πλατφόρμα παρουσιάζουμε μόνο κάποιες από τις πιο ενδιαφέρουσες καταγραφές που είναι καταχωρημένες ως προερχόμενες από την Ελλάδα.

Πηγή 1: Αρχείο Φλώρας Μόλχο. Είναι άγνωστη η ταυτότητα της κυρίας που τραγουδάει. Πηγή 2: Βάση δεδομένων του Ινστιτούτου Maale Adumim, αρ. καταλόγου: 1858 http://folkmasa.org/avshir/shirp.php?mishtane=1858 Τραγουδάει η Renee Bivas Πηγή 3: Βάση δεδομένων του Ινστιτούτου Maale Adumim, αρ. καταλόγου: 1383 http://folkmasa.org/avshir/shirp.php?mishtane=1383 Τραγουδάει η Amelie Pinhas

Αναμφίβολα πρόκειται για την πιο ενδιαφέρουσα εκδοχή Πηγή 4: Βάση δεδομένων του Ινστιτούτου Maale Adumim, αρ. καταλόγου: 1395 http://folkmasa.org/avshir/shirp.php?mishtane=1395 Τραγουδάει η Ester Akoen. H συγκεκριμένη καταγραφή παρουσιάζει ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό που συχνά συναντούμε σε τραγούδια της λαϊκής παράδοσης. Η τραγουδίστρια, ονόματι Ester Akoen προσωποποιεί του στίχους, κάνοντας αναφορά στην οικογένειά της. Ολόκληρος ο τελευταίος στίχος μοιάζει να είναι δική της προσθήκη ή πιθανώς, προσθήκη κάποιου μέλους της οικογενείας της καθώς δεν εμφανίζεται σε καμμιά άλλη καταγραφή του εν λόγω τραγουδιού, αυτούσιος ούτε καν σε κάποια παραλλαγή του.

Σημείωση: Ο μουσικός οδηγός βασίζεται στην γενική μελωδία του τόσο δημοφιλούς αυτού του τραγουδιού. Στο τέλος περιλαμβάνεται η μελωδική προσθήκη όπως την τραγούδησε η Amelie Pinhas (βλέπε πηγή 3).